اگر دیر بچه دار شوید، نوه دار نخواهید شد - شهر وبلاگ

ژنتیک شناسان نشان داده اند بچه هایی که از پدران سن بالاتر متولد می شوند معمولا دچار جهش های ژنتیکی نوی می شوند. بیشتر این جهش های ژنتیکی بی ضرر هستند، اما ممکن است برخی از آنها احتمال ابتلا به بیماری های خاصی را افزایش دهند.

برای دختر یک کشاورزی که در قرن 17 زندگی می نموده، جهشی که منجر به تضعیف دستگاه ایمنی یا نارسایی قلب گردد، حکم مرگ دارد؛ یا حداقل مانع از بچه دار شدن آن دختر می گردد. اما اگر او در قرن 21 به جهان بیاید، به یاری داروهای مدرن، شانس زنده ماندن و تولیدمثل اش بسیار بیشتر می گردد. با این حساب، آیا پدران سن بالاتر همچنان یک بار اضافی برای تکامل هستند؟

روبن ارسلان (Ruben Arslan)، یک روان شناس از دانشگاه گوتینگن در آلمان و همکارانش برای اینکه به این سوال پاسخ دهند، داده هایی را از بایگانی سرشماری آنالیز کردند. این سرشماری ها در قرن 17 و 18 میلادی در آلمان، کانادا و سوئد اجرا شده بودند. آنها روی هم رفته اطلاعات مربوط به 1.3 میلیون نفر را مطالعه کردند. این محققان متوجه شدند که در هر دو جوامع مدرن و غیر صنعتی، بچه هایی که از پدران سن بالاتر متولد شده بودند، خودشان بچه ها کمتری داشتند. بچه ها آنها معمولا بیشتر از 5 سال عمر نمی کردند. به ازای هر ده سالی که به سن پدر اضافه می شد، تعداد نوه های آنها بین 5 تا 13 درصد کمتر می شد. این رقم برای هر یک پدر ناچیز به نظر می رسد. اما وقتی از بالا به قضیه نگاه می کنیم و صدها هزار پدر را در نظر می گیریم، تاثیر واقعی آن به چشم می آید.

مارتین فیدر (Martin Fieder)، یک مردم شناس از دانشگاه وین می گوید وقتی بچه ها این پدران سن بالا، بچه ها کمتری داشته باشند، طبیعتا احتمال اینکه جهش های ژنتیکی نو را به نسل های آینده منتقل نمایند، کمتر می گردد. به این ترتیب از توسعه این جهش های ژنتیکی در جمعیت جلوگیری می گردد. فیدر می گوید: اگر بچه ها پدران سن بالاتر تولیدمثل ننمایند، جهش های ژنتیکی مضر از خزانه ژنی حذف می شوند.

البته این به این معنی نیست که داروهای مدرن تاثیری ندارند. بیش از 99 درصد نوزادان سوئدی تا یک سالگی زنده می مانند. در حالی که 200 سال پیش، کمتر از 90 درصد زنده می ماندند. این موضوع می تواند تاثیر کمتر سن پدری در جمعیت سوئد مدرن را شرح دهد. امروزه شانس زنده ماندن نوزادان زودرس یا نوزادانی که دچار نارسایی هستند، بیشتر شده است.

پس چرا سن پدر هنوز باید تاثیرگذار باشد؟ بچه هایی که ناراحتی های خاصی دارند، شاید بیشتر عمر نمایند، اما لزوما وقتی به بزرگ سالی می رسند، نمی توانند تولیدمثل نمایند. ارسلان می گوید ممکن است آنها مشکل نازایی داشته باشند یا ناراحتی ای مثل اوتیسم داشته باشند که باعث می گردد پیدا کردن زوج برای آنها سخت تر گردد. شاید برخی از آنها هم عمدا بچه دار نشوند. مثلا والدینی که می دانند بچه هاشان نوع خاصی از جهش ژنتیکی را به ارث خواهند برد، شاید تصمیم بگیرند که فرزندخوانده انتخاب نمایند.

ارسلان تاکید می نماید که این یافته ها برای خزانه ژنتیکی یک جامعه در طول نسل های مختلف اهمیت دارند، اما مردانی که در سنین بالاتر هستند و می خواهند بچه دار شوند، نباید ناامید شوند. او می گوید: ما حداقل به نمونه ژنتیکی 10 هزار نفر نیاز داریم تا تاثیرات را تشخیص دهیم، بنابراین می توانیم تصور کنیم که این شرایط نسبتا کم خطر است.

منبع: Science Mag