کتاب خلاف زمان ، درباره نوستالژی،آرمان شهر و دیگر وارونگی های تاریخی: چکیده و مفهوم کتاب
به گزارش شهر وبلاگ، کتاب درباره نوستالژی، آرمان شهر و دیگر وارونگی های تاریخی اثری عمیق و فلسفی است که به آنالیز مفهوم نوستالژی و تأثیرات آن بر زندگی انسان ها می پردازد. این کتاب با رویکردی انتقادی به مسئله نوستالژی نگاه می نماید و آنالیز می نماید که چگونه انسان ها به گذشته وابسته می شوند و از این گذشته برای ساختن هویت خود استفاده می نمایند. به نظر نویسنده این کتاب- گاروچو سالسه دو- نوستالژی نه تنها خاطراتی از گذشته را زنده می نماید بلکه به عنوان یک نیروی روانی و فلسفی، انسان را به سمت نوعی از اسارت در زمان سوق می دهد. از دیدگاه او، این اسارت در گذشته می تواند به شکل گیری آرمان شهرهای خیالی نیز منجر گردد، جایی که انسان ها با خلق تصاویری از جهانی ایده آل، در پی فرار از واقعیت ها و محدودیت های زمان حال هستند.
نویسنده در ادامه، مفهوم دمناشیو مموریه را آنالیز می نماید، که به معنای نفرین به یاد یا نفرین بر حافظه است. این مفهوم در تاریخ روم باستان به کار می رفته و به پاک کردن نام ها و خاطرات افرادی اشاره دارد که از دیدگاه جامعه، شایسته حفظ شدن در تاریخ نبوده اند. گاروچو سالسه دو این مفهوم را به طور انتقادی بازنگری می نماید و آن را به عنوان یک وارونگی تاریخی معرفی می نماید. او نشان می دهد که چگونه بعضی از جوامع در طول تاریخ، گذشته را دستکاری نموده اند تا هویت های تازهی بسازند. در این تحلیل، گاروچو سالسه دو به این نتیجه می رسد که نوستالژی و آرمان شهر دو سوی یک واقعیت اند که به شکل پیچیده ای با حافظه و هویت انسان ها در ارتباط هستند.
این کتاب به مفهوم نوستالژی نه به عنوان یک حس ساده بلکه به عنوان یک سازوکار روانشناختی و اجتماعی نگاه می نماید که در آن، افراد گذشته را به نوعی وارونه سازی از واقعیت زمان حال تبدیل می نمایند. به همین دلیل، گاروچو سالسه دو به آنالیز این می پردازد که چگونه نوستالژی می تواند به عنوان یک مکانیسم دفاعی، انسان را از مواجهه با ناکامی ها و چالش های زندگی معاصر دور کند. او باور دارد که این وارونگی های تاریخی، انسان را به سمت ساخت آرمان شهرهای خیالی سوق می دهد که هرچند به عنوان پناهگاهی از واقعیت به نظر می رسند، اما در واقع از جنس سراب هایی اند که انسان را از زندگی حقیقی دور می نمایند.
گاروچو سالسه دو بعلاوه به تحلیل اینکه چگونه نوستالژی به شکل معناداری در فرهنگ های مختلف دیده می گردد، می پردازد. او معتقد است که نوستالژی نه تنها یک حس فردی است بلکه در فرهنگ های مختلف به شکل یک پدیده جمعی و فرهنگی تبدیل شده است. در این کتاب، او به آنالیز نمونه هایی از جوامع مختلف می پردازد و نشان می دهد که چگونه افراد و فرهنگ ها از گذشته برای خلق هویت های تازه استفاده نموده اند. در همین زمینه، گاروچو سالسه دو این بحث را مطرح می نماید که نوستالژی، فرهنگ و هویت جمعی را نه تنها تقویت می نماید بلکه در بعضی مواقع به تحریف تاریخ منجر می گردد.
یکی دیگر از مباحث مهمی که این کتاب به آن پرداخته، رابطه میان آرمان شهر و نوستالژی است. گاروچو سالسه دو استدلال می نماید که آرمان شهر نه تنها به عنوان یک آینده ایده آل بلکه به عنوان بازتابی از گذشته آرمانی، در فکر انسان ها شکل می گیرد. او بر این باور است که انسان ها با نگاه به گذشته ای که ممکن است هرگز وجود نداشته باشد، به ساخت تصاویری از آینده مشغول می شوند که اغلب مبتنی بر رویاها و خیالاتی است که واقعی نیستند. به عبارت دیگر، این آرمان شهرها بازنمایی نادرستی از واقعیت اند که انسان را به دنیایی غیرواقعی و خیالی سوق می دهند.
گاروچو سالسه دو در بخشی دیگر از کتاب، مفهوم زمان و نقش آن در شکل گیری نوستالژی را مورد آنالیز قرار می دهد. او به این مسئله اشاره می نماید که انسان ها به علت تجربه گذر زمان، احساس می نمایند که بخشی از زندگی شان از دست رفته است و این احساس از دست دادن، آن ها را به سمت نوستالژی سوق می دهد. از نظر او، انسان با بازنگری در گذشته و تفسیرهای گاه و بیگاه از آن، در کوشش است تا معنایی برای زندگی اش بیابد. او به شکل انتقادی این ایده را آنالیز می نماید که چگونه انسان ها با تکیه بر گذشته، در پی معنایی هستند که شاید تنها در زمان حال قابل دست یابی باشد.
در بخشی دیگر از کتاب، نویسنده به رابطه میان نوستالژی و ایدئولوژی های سیاسی می پردازد و نشان می دهد که چگونه بعضی از نظام های سیاسی از نوستالژی برای ساخت و تقویت هویت های ملی و جمعی استفاده می نمایند. او معتقد است که در بسیاری از موارد، نوستالژی به عنوان ابزاری سیاسی برای مشروعیت بخشی به حکومت ها به کار گرفته می گردد و به وسیله آن، مردم به یاد خاطراتی از گذشته دعوت می شوند که اغلب با واقعیت ها فاصله دارند. او در این زمینه به مثال هایی از تاریخ سیاسی دنیا اشاره می نماید و شرح می دهد که چگونه حکومت ها با استفاده از نوستالژی و خلق تصاویر ایده آل از گذشته، کنترل و نفوذ بیشتری بر مردم اعمال می نمایند.
گاروچو سالسه دو در خاتمه کتاب، نتیجه گیری می نماید که نوستالژی و آرمان شهر در واقع دو روی یک سکه اند که هر دو به نوعی انسان را از واقعیت های زمان حال دور می نمایند. او این سوال را مطرح می نماید که آیا انسان می تواند بدون گرفتار شدن در دام های نوستالژی و آرمان شهرهای خیالی، به درک و پذیرش واقعیت برسد؟ به نظر نویسنده، انسان نیازمند این است که به جای فرار از گذشته یا خلق آینده ای خیالی، به زندگی در زمان حال توجه کند و با شناخت بهتر از خود و محدودیت های انسانی، مسیر واقعی تری را برای زندگی خود انتخاب نماید.
کتاب خلاف زمان
Sobre la nostalgia: Damnatio memoriae (Alianza Ensayo)
درباره نوستالژی،آرمان شهر و دیگر وارونگی های تاریخی
انتشارات: اطراف
نویسنده: دیه گو گاروچو سالسه دو
مترجم : الهام شوشتری زاده
تعداد صفحه : 184
منبع: یک پزشک