رضا سیدحسینی؛ چهره ماندگار ادبیات و ترجمه - شهر وبلاگ

ایرانِ بزرگ از دیرباز قلم رو قلم رانان و ادب دانان بزرگی بوده است که بسیاری از آنان قلم شان را به قلب شان گره زده اند.

رضا سیدحسینی یکی از همین قلم داران نسل طلایی دهه های 30 و 40 ایران است که شجاعانه در شانزده سالگی قدم به میدان قلم گذاشت. او ظریفی از دیار آذربایجان بود و به واسطه همین اشراف به زبان ترکی، اول بار از ترکی به فارسی ترجمه کرد؛ ترجمه ای که در عین ناباوری رضای شانزده ساله در مجله منتشر شد.

این آغازِ مسیری بود که در نهایت نامی ماندگار را در تاریخ ادب و فرهنگ مرزوبوم مان ثبت کرد. هم نشینی سیدحسینی و عبدالله توکل و در نتیجه آموختن زبان فرانسه افقی تازه در برابر رضای سخن دان و فارسی شناس گشود که نتایج درخشان و خیره کننده ای به همراه داشت.

او حدود 40 عنوان اثر شاخص و درجه یک را به فارسی ترجمه کرده است که شاید در مقایسه با فضای ترجمه امروز ایران زیاد به نظر نرسد، اما آثاری را در بر می گیرد که سال ها ادب ایران را لبریز از دانایی و آگاهی خواهد کرد.

مجموعه شش جلدی فرهنگ آثار اثری ماندگار و شاخص است که رضا سیدحسینی و بزرگان دیگری چون ابوالحسن نجفی، احمد سمیعی گیلانی و اسماعیل سعادت دست اندرکار تدوین اش بوده اند. این اثر در کنار آثار مهم دیگر، سیدحسینی را به چهره ماندگار این سرزمین تبدیل کرد؛ عنوانی که در سال 80 به طور رسمی آن را کسب کرد. اما به واقع بدون این عنوان رسمی هم او چهره ماندگار این دیار بوده و خواهد ماند. زیرا او خدمات شایانی به زبان و ادبیات ایران کرده است. فارسی دانی از جمله وجوه تابان این مرد بزرگ است که بی تردید مطالعه ترجمه های او و مطابقت با متن اصلی کلاس درس شگرف و شگفتی برای ترجمه آموزان است.

سیدحسینی مهرزاد، معلمی مهرورز، فروتن و دانش گستر بود. 22 مهر زادروز این مرد بزرگ بهانه ای است تا از او و آثارش یاد کنیم و این چند سطر که در وصف او نگاشتم در برابر بزرگی او نمی بود از یم. امید که راه و قلم او فروزان باشد.