تفال به حافظ امروز شنبه 7 مردادماه 1402، بگرفت کار حسنت، چون عشق من کمالی - شهر وبلاگ

بگرفت کار حسنت، چون عشق من کمالی

خوش باش زان که نبود این هر دو را زوالی

در وهم می نگنجد کاندر تصور عقل

آید به هیچ معنی زین خوبتر مثالی

شد حظ عمر حاصل گر زان که با تو ما را

هرگز به عمر روزی روزی شود وصالی

آن دم که با تو باشم یک سال هست روزی

وان دم که بی تو باشم یک لحظه هست سالی

چون من خیال رویت جانا به خواب بینم

کز خواب می نبیند چشمم به جز خیالی

رحم آر بر دل من کز مهر روی خوبت

شد شخص ناتوانم باریک، چون هلالی

حافظ مکن شکایت گر وصل دوست خواهی

زین بیشتر بباید بر هجرت احتمالی

توضیح لغت: خط: به فتح اول مهره

تفسیر عرفانی:

هر آن کس که طالب دوست و عشق او را در جان بپرورد، عشقش نابودی نمی پزیرد. در این صورت اگر لحظه ای به وصالش نایل شود، به منتهای آرزویش خواهد رسید. عاشق حقیقی کسی است که تاب فراق دوست را نداشته باشد. چنان که لحظه یی دوری از معشوق در نظرش بسیار جلوه کند.

تعبیر غزل:

از تنبلی و تن پروری هیج کس به مقامی دست نیافته است. آرزو های بزرگی در سر داری، ولی همتت به بزرگی آرزوهایت نیست. بدان که گوهر قیمتی از کام نهنگان درآرند.