بی خوابی، خطر ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش می دهد - شهر وبلاگ

به گزارش خبرنگاران و به نقل از دیلی میل، بررسی تازه پژوهشگران دانشگاه بریستول (University of Bristol) انگلستان نشان می دهد که افراد مبتلا به بی خوابی ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دو قرار بگیرند.

این گروه پژوهشی دریافتند افرادی که از اختلال خواب رنج می برند، قند خون بالاتری دارند که تعیینه بیماری دیابت است. یافته ها حاکی از این است که درمان بی خوابی از طریق تغییر دادن سبک زندگی یا دارو می تواند ده ها هزار نفر را از ابتلا به این بیماری باز دارد. پژوهشگران دریافتند که درمان کردن بی خوابی می تواند به کاهش سطح قند خون کمک کند.

ده ها پژوهش نشان داده اند افرادی که شب ها بد می خوابند یا دیرتر به خواب می فرایند، در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دو هستند اما پژوهشگران دانشگاه بریستول می گویند که بررسی آنها جامع ترین پژوهش است و نشان می دهد که کمبود خواب به خودی خود به افزایش سطح قند خون منجر می شود و می تواند نقش مستقیمی در ابتلا به دیابت نوع دو داشته باشد.

این گروه پژوهشی، مکانیسم بیولوژیکی تعیینی را برای یافته های خود معرفی نکرده اند.

پژوهش های پیشین نشان داده اند که کمبود خواب می تواند مقاومت نسبت به انسولین، سطح هورمون کورتیزول و التهاب در بدن را افزایش دهد که همگی آنها می توانند بر قند خون تأثیر بگذارند.

به گفته کارشناسان، کسانی که خسته هستند، بیشتر غذا می خورند و به مصرف غذاهای شیرین روی می آورند. دیابت نوع دو عمدتا ناشی از چاقی است.

پژوهشگران برای ارزیابی این که آیا الگوهای خواب نقشی بر سطح قند خون دارند یا خیر، داده های مربوط به 336999 بزرگسال را از بانک زیستی بریتانیا (UK Biobank) جمع آوری کردند. آنها داده ها را مورد بررسی قرار دادند تا ببینند آیا شرکت کنندگان که عمدتا حدود پنجاه ساله بودند، از بی خوابی رنج می برند یا خیر.

پژوهشگران، اطلاعاتی را در مورد میزان خواب شبانه، میزان احساس خستگی طی روز، عادات چرت زدن و خوابیدن در صبح یا عصر بررسی کردند. سطح قند خون شرکت کنندگان نیز میزان گیری شد.

افرادی که معمولا در به خواب رفتن یا خواب ماندن مشکل داشتند، 28 درصد از گروه را تشکیل می دادند و سطح قند خون آنها نسبت به افرادی که می گفتند هرگز، به ندرت یا گاهی به این مسائل روبرو می شوند، بالاتر بود.

پژوهشگران باور دارند که یافته های پژوهش آنها ممکن است به درک چگونگی تأثیر اختلال خواب بر خطر ابتلا به دیابت نوع دو کمک کنند.

همچنین، این پژوهش نشان می دهد که شیوه زندگی و مداخلات دارویی که بی خوابی را بهبود می بخشند، ممکن است به پیشگیری یا درمان دیابت کمک کنند.

به افرادی که از بی خوابی رنج می برند، گفته می شود که هر روز در ساعات تعیینی به رختخواب بفرایند و از خواب بیدار شوند، از خوردن وعده غذایی پرحجم در اواخر شب خودداری کنند و طی روز به طور منظم ورزش کنند.

اگر تغییرات سبک زندگی مؤثر واقع نشود، سایر درمان های کنونی بی خوابی شامل رفتاردرمانی است؛ یک روش درمانی که هدف آن، تغییر دادن افکار و رفتارهایی است که مانع از خوابیدن فرد می شوند.

اگر این کار نیز موثر نباشد، معمولا به بیماران طی یک دوره کوتاه مدت، قرص خواب یا قرص حاوی هورمون ملاتونین داده می شود که به کنترل الگوی خواب کمک می کند.

به گفته پژوهشگران، پژوهش های آینده باید بررسی کنند که هر یک از این درمان ها چگونه بر سطح قند خون افراد مبتلا به دیابت و بدون دیابت تأثیر می گذارند. آنها گفتند که این کار می تواند روش های تازهی را برای پیشگیری و درمان این بیماری ارائه دهد.

جیمز لیو (James Liu)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما دریافتیم که ارائه یک درمان موثر برای بی خوابی نسبت به سایر مداخله های درمانی می تواند به کاهش بیشتر گلوکز منجر شود و به کاهش وزن نیز کمک کند. این بدان معناست که حدود 27300 بزرگسال انگلیسی بین 40 تا 70 سال که به نشانه های مکرر بی خوابی مبتلا هستند، در صورت درمان بی خوابی، از ابتلا به دیابت رهایی خواهند یافت.

دکتر فی رایلی (Faye Riley) که بودجه این پژوهش را تامین کرده است، گفت: ما از بررسی های گذشته می دانیم که بین خواب و خطر ابتلا به دیابت نوع دو ارتباط وجود دارد اما هنوز تعیین نشده است که خواب بد در اولویت قرار می گیرد یا قند خون بالاتر و این که آیا عوامل دیگری در این میان نقش دارند یا خیر.

وی افزود: این پژوهش، بینش های مهمی را در مورد ارتباط بین خواب و دیابت نوع دو به ما ارائه می کند و نشان می دهد که خواب ناکافی می تواند به افزایش سطح قند خون منجر شود و نقش مستقیمی در ایجاد این بیماری داشته باشد. دانستن این موضوع می تواند راه را برای ارائه روش های تازهی با هدف کمک به پیشگیری از این بیماری یا مدیریت آن هموار کند.

رایلی اعلام نمود که دیابت نوع دو، یک بیماری پیچیده با عوامل خطر متعدد است. بنابراین داشتن یک رژیم غذایی متعادل و فعال بودن، مولفه های ضروری برای حفظ سلامتی است؛ از جمله برای کسانی که به این بیماری مبتلا هستند یا در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند.

این پژوهش، در مجله Diabetes Care به چاپ رسید.